Klinisch wordt thoracale osteochondrose (chondrose) gemanifesteerd door acute, doordringende of doffe, pijnlijke pijnen, kraken en klikken bij het buigen, stijfheid.
Voor pathologie zijn karakteristieke en talrijke specifieke symptomen een gevoel van gebrek aan lucht bij het inademen, ongemak in het hartgebied en zelfs een zere keel.
Behandeling van pathologie is overwegend conservatief met farmacologische geneesmiddelen. Fysiotherapieprocedures, massagesessies worden ook uitgevoerd en chiropractoren worden gebruikt.
Als een dergelijke behandeling niet effectief is, krijgt de patiënt een chirurgische ingreep te zien.
Details van de symptomen
Symptomen van osteochondrose van de thoracale wervelkolom verschijnen nooit allemaal tegelijk. In het beginstadium van de ontwikkeling van deze degeneratieve-dystrofische pathologie wordt alleen een licht ongemak in de rug opgemerkt. Patiënten nemen ze voor banale vermoeidheid na een dag hard werken, schrijven de spieren "verdoofd" af vanwege een lang verblijf in één positie van het lichaam.
Maar de intensiteit van het ongemak neemt langzaam, gestaag toe. Onaangename gewaarwordingen worden vervangen door ernstige pijn, gecompliceerd door beperkte bewegingsvrijheid, duizeligheid en hoofdpijn. In de geneeskunde zijn alle symptomen van osteochondrose van een bepaalde lokalisatie verdeeld in verschillende groepen. Dit helpt om het sneller te diagnosticeren en de behandelingstactieken te bepalen.
Op een nota!Symptomen van thoracale osteochondrose bij mannen en vrouwen verschillen niet in karakter, ernst of lokalisatie. Maar bij het sterkere geslacht kunnen ze iets later ontstaan vanwege het sterkere bewegingsapparaat. Ook hebben sommige mannen erectiestoornissen tegen de achtergrond van osteochondrose.
Wervelsymptomen
Onder invloed van ongunstige factoren (hypothermie, verhoogde fysieke activiteit) kan een langdurige remissie van osteochondrose op de borst worden onderbroken door een plotselinge aanval van acute pijn. Nog vaker wordt het veroorzaakt door een lang verblijf in één positie van het lichaam, bijvoorbeeld in een zittende positie. Als een persoon abrupt opstaat, is er zo'n scherpe pijn in de rug dat hij het vermogen om te bewegen enkele minuten verliest.
In de geneeskunde wordt deze aandoening dorsago genoemd. Het verschilt van gewone pijn in bijkomende symptomen:
- een gevoel van gebrek aan lucht bij het inademen;
- ernstige stijfheid.
Het verloop van de pathologie wordt vaak gecompliceerd door dorsalgie - pijn in de thoracale wervelkolom, waarvan de intensiteit geleidelijk toeneemt. Het neemt toe met buigen, het lichaam naar de zijkanten draaiend. Om geen pijn te ervaren, neemt een persoon een geforceerde houding aan. Tegelijkertijd spant hij onwillekeurig de spieren van de rug, waardoor ze onvrijwillig hun overbelasting veroorzaken. Nu beginnen ze ook pijn te doen, vooral bij het lopen.
Extravertebrale symptomen
Naarmate thoracale osteochondrose zich ontwikkelt, worden de tussenwervelschijven dunner en vernietigd. Deze kraakbeenkussentjes kunnen de ontstane belastingen niet meer verdelen, sluiten de impact van de wervels tegen elkaar uit. Een compenserende reactie van het lichaam wordt geactiveerd - botstructuren beginnen te vervormen met de vorming van gezwellen. Ze drukken op gevoelige zenuwuiteinden en maken inbreuk op het wervelkanaal. Daarom zijn er specifieke symptomen van thoracale osteochondrose bij vrouwen en mannen: verlies van gevoeligheid van bepaalde delen van het lichaam, een branderig gevoel en sluipend "kippenvel".
Belangrijk! Osteochondrose van de thoracale lokalisatie manifesteert zich vaak door een droge, onproductieve hoest, keelpijn, een gevoel van coma daarin, evenals urinewegaandoeningen.
Maar dat is niet alles. De wervelkolomwortels zijn niet alleen verantwoordelijk voor de innervatie (overdracht van zenuwimpulsen) van de wervelkolom, maar ook voor de inwendige organen. Daarom, wanneer ze worden geschonden, zijn er ongemakkelijke sensaties van de lever, de nieren, het spijsverteringskanaal, het myocardium. Wat zijn de tekenen die niet kenmerkend zijn voor rugpathologieën die zich manifesteren door thoracale osteochondrose:
- pijn in het hartgebied, identiek aan het terugkeren van angina pectoris, kortademigheid, een gevoel van "compressie" van het hart;
- paniekaanvallen, psycho-emotionele instabiliteit, onredelijke angst, angst, slaapstoornissen;
- ongemak in de epigastrische regio, aanvallen van misselijkheid, soms leidend tot braken, zuur oprispingen, opgeblazen gevoel, ziedend en gerommel erin;
- peristaltiekstoornissen - constipatie of diarree;
- aanhoudende, moeizame ademhalingen met snikken.
De pijn is niet direct gelokaliseerd op de plaats van de vernietigde tussenwervelschijf en (of) de gevormde tussenwervelhernia. Ze stralen langs de loop van de zenuw. Tekenen van osteochondrose van het thoracale gebied kunnen worden vermomd als nierkoliek, symptomen van gastritis, maagzweren, hepatitis, pancreatitis, cholecystitis en zelfs gastro-enteritis.
Compressie myelopathie
Dit is de naam van het extravertebrale syndroom, dat in de klinische praktijk zelden wordt gezien. Het wordt waargenomen in 3-4 stadia van de ziekte, wanneer, als gevolg van het verlies van stabiliteit door het wervelsegment, de nucleus pulposus uitsteekt voorbij de annulus fibrosus. Er vormt zich een hernia tussen de wervels, die constant op het ruggenmerg drukt. Bij een afspraak met een vertebroloog of neuroloog klagen patiënten over frequente gordelpijn die uitstraalt naar de liesstreek. Tegelijkertijd zijn er gevoelens van zwakte, gevoelloosheid van de onderste ledematen.
Tegen de achtergrond van de inbreuk op het ruggenmerg is de innervatie ernstig verstoord. Bij afwezigheid van behandeling neemt de functionele activiteit van de organen in het kleine bekken af. Compressiemyelopathie veroorzaakt problemen met stoelgang. En door de uitgesproken vernauwing van de diameter van het wervelkanaal valt de gevoeligheid van de benen weg. In ernstige gevallen worden patiënten gediagnosticeerd met parese (gedeeltelijke of volledige verlamming) van een of twee onderste ledematen.
Symptomen van remissie
Buiten recidieven stoort osteochondrose van de borst bijna een persoon niet. Af en toe is er een trekkende, pijnlijke, doffe rugpijn, die meestal verdwijnt na een lange rustperiode. Maar het is de moeite waard om de belasting van de wervelkolom op zijn minst iets te verhogen, een zwaar voorwerp op te tillen of voorover te buigen, zoals de volgende terugval volgt. Het kan worden veroorzaakt door dergelijke factoren:
- stressvolle situaties, depressieve toestanden;
- onderkoeling, plotselinge temperatuurveranderingen;
- langdurig verblijf in één positie van het lichaam;
- alcohol misbruik;
- onevenwichtige voeding, gebrek aan voedingsmiddelen met veel calcium, fosfor, mangaan, molybdeen in de voeding.
Soms eindigt de remissiefase omdat een persoon een nieuwe terugval probeert te voorkomen. Hij bezoekt een chiropractor of massagetherapeut met een twijfelachtige reputatie of weinig praktijkervaring. Een poging om de wervelkolom te strekken leidt tot een nieuwe exacerbatie.
De belangrijkste behandelmethoden:
Het is nog niet mogelijk om de pathologie volledig te genezen, dus alle inspanningen van de artsen zijn gericht op het verbeteren van het welzijn van de patiënt. Patiënten wordt aangeraden om orthopedische producten (korsetten, verbanden) te dragen die de wervelstructuren fixeren en verplaatsing ervan voorkomen. Geneesmiddelen van verschillende klinische en farmacologische groepen worden voorgeschreven, fysiotherapeutische maatregelen en fysiotherapie-oefeningen worden uitgevoerd.
De bewegingen van de handen van de chiropractor zijn gericht op het vergroten van de openingen tussen de wervels, die afnemen bij thoracale osteochondrose.
Belangrijk!Bij zeer ernstige osteochondrose op de borst is conservatieve behandeling nutteloos. Patiënten krijgen onmiddellijk een chirurgische ingreep aangeboden - excisie van een hernia tussen de wervels, artrodese, plaatsing van implantaten in plaats van een beschadigde schijf, bottransplantatie.
Drugs therapie
Behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom is gericht op het elimineren van alle symptomen, remming van destructieve en degeneratieve processen. Tijdens perioden van exacerbatie worden oplossingen voor parenterale toediening gebruikt, die na 5-10 minuten effecten vertonen. Vervolgens wordt het resultaat geconsolideerd door een reeks tabletpreparaten te nemen, zalven en gels aan te brengen. In het stadium van remissie worden voornamelijk externe middelen gebruikt, die een milder effect op het lichaam hebben.
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
Dit is de meest gebruikte groep geneesmiddelen bij de complexe behandeling van osteochondrose op de borst. Hun actieve ingrediënten blokkeren de biosynthese van mediatoren van pijn, ontsteking en koorts van arachidonzuren. Zelfs na eenmalig gebruik van NSAID's verbetert het welzijn van een persoon aanzienlijk:
- de ernst van het pijnsyndroom neemt af;
- de onaangename crunch die optreedt wanneer het lichaam draait en kantelt, verdwijnt;
- ontstekingsprocessen in zachte weefsels verzwakken, oedeem verdwijnt;
- het bewegingsbereik in het thoracale gebied neemt toe.
Om terugvallen te stoppen, worden intramusculaire oplossingen gebruikt. Preparaten in capsules of tabletten kunnen matige pijn aan. En zalven en gels elimineren snel mild ongemak.
Preparaten met B-vitamines
Preparaten met vitamines van groep B zijn goed bestand tegen aandoeningen van de innervatie. Ze verbeteren de overdracht van zenuwimpulsen naar het centrale en perifere zenuwstelsel, stimuleren het herstel van beschadigde spinale wortels. De samenstelling van de fondsen wordt vertegenwoordigd door thiamine, riboflavine, pyridoxine, cyanocobalamine.
In de eerste week van de therapie wordt intramusculaire toediening van geneesmiddelen toegepast die, naast vitamines, lidocaïne bevatten, wat pijn onmiddellijk elimineert. En dan, gedurende een maand, worden patiënten getoond die pillen slikken.
Glucocorticosteroïden
Het gebruik van deze synthetische analogen van hormonen, die worden geproduceerd door de bijnieren, wordt toegepast wanneer veiliger middelen niet effectief zijn. Glucocorticosteroïden worden voorgeschreven aan patiënten met acute, doordringende rugpijn, uitstralend naar de inwendige organen. De medicijnen kunnen oraal worden ingenomen, maar veel vaker worden ze parenteraal toegediend, ook op plaatsen van vernietigde schijven.
Glucocorticosteroïden hebben een breed scala aan contra-indicaties en mogelijke bijwerkingen. Langdurige behandeling van chondrose van de thoracale wervelkolom met hormonen leidt tot schade aan de weefsels van de lever, nieren en maag. Het gebruik ervan is dus verboden bij patiënten met cirrose, maagzweren, nierfalen en osteoporose.
Spierverslappers
Rugpijn wordt vaak toegeschreven aan een verhoogde tonus van de skeletspieren. Om het te ontspannen, worden spierverslappers gebruikt - eerst in de vorm van oplossingen voor parenterale toediening en vervolgens in tabletten. De medicijnen verlichten spierspasmen die compressie van de wervelkolom veroorzaken. Welke spierverslappers zijn het meest effectief:
- het blokkeren van polysynaptische reflexen;
- ontspannende krampachtige spieren;
- vermindering van de afgifte van prostaglandines.
Geneesmiddelen worden zelden gebruikt voor monotherapie. Behandeling van thoraxchondrose wordt uitgevoerd met spierverslappers in combinatie met glucocorticosteroïden of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Hun belangrijke nadeel is de vrij snelle vorming van verslaving, dus het is verboden om ze langer dan een week te gebruiken.
chondroprotectors
In tegenstelling tot geneesmiddelen die de symptomen van osteochondrose op de borst elimineren, worden dergelijke geneesmiddelen ook gebruikt voor pathogenetische therapie. Dit is de enige groep geneesmiddelen die de productie van chondrocyten kan verhogen, die nodig zijn voor het gedeeltelijk herstel van kraakbeenachtige tussenwervelschijven. Alle therapeutische effecten van chondroprotectors zijn te danken aan het hoge gehalte aan glucosamine en/of chondroïtine.
Maar niet alleen voor het vermogen om schijven te herstellen, worden chondroprotectors gewaardeerd. Hun componenten gloeien in het gebied van het beschadigde wervelsegment. Na 2-3 weken is de maximale therapeutische concentratie van glucosamine en chondroïtine gecreëerd. Nu beginnen de medicijnen een uitgesproken analgetische, ontstekingsremmende, anti-oedemateuze activiteit te vertonen.
Aanbeveling!Het is raadzaam om osteochondrose te behandelen met chondroprotectors in de vorm van injectieoplossingen of tabletten. Ondanks alle garanties van fabrikanten over de effectiviteit van zalven en crèmes, konden ze geen bewijs leveren voor hun therapeutische werkzaamheid.
Niet-medicamenteuze behandeling
Behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied met farmacologische geneesmiddelen moet noodzakelijkerwijs worden gecombineerd met reguliere lichamelijke opvoeding. Oefentherapie is de meest effectieve therapiemethode om invaliditeit te voorkomen. Dankzij dagelijkse training worden het spierskelet van de rug en het ligamenteuze-peesapparaat van het thoracale gebied versterkt, de productie van gewrichtsvloeistof die de wervelstructuren voedt, wordt verbeterd. Het oefeningenpakket wordt bepaald door de oefentherapeut na bestudering van de resultaten van de röntgendiagnostiek. Hij is aanwezig bij de eerste lessen, bewaakt de dosering van ladingen.
Manuele therapie van osteochondrose wordt ook beoefend, gericht op het vergroten van de openingen tussen de schijven en de wervels. Droge of onderwatertractie (tractie) van de wervelkolom wordt uitgevoerd en thuis - hangend aan de bar. De effectiviteit van manuele therapie neemt toe bij gelijktijdige uitvoering van fysiotherapie:
- elektroforese;
- lasertherapie;
- magnetotherapie;
- ultraviolette straling;
- diadynamische stromen.
Patiënten krijgen 10-15 sessies van klassiek, vacuüm, Scandinavisch, acupressuur te zien. Ook nuttig zijn hirudotherapie, acupunctuur, spabehandelingen met radon- en waterstofsulfidebaden.
Alleen met behulp van een geïntegreerde benadering van de behandeling van thoracale osteochondrose is het mogelijk om verdere schade aan de schijven en misvorming van de wervels uit te sluiten. Naleving van de aanbevelingen van de arts helpt om zo snel mogelijk van alle symptomen van chronische pathologie af te komen.